|
de psychiatrie is een pseudo-wetenschap |
||
|
NCRM
CONTACT
LINKS |
||
|
“Er bestaat geen bloedonderzoek of andere biologische test voor de aanwezigheid of afwezigheid van geestelijke ziekten.
|
De psychiatrie beweert de enige deskundige te zijn op het gebied van geestelijke gezondheid en “ziekten” van de geest. Psychiatrische stoornissen zijn echter niet
hetzelfde als lichamelijke ziekten. In de geneeskunde bestaan duidelijke
criteria voor ziekten: een voorspelbare groep symptomen met een bewezen,
vastgestelde oorzaak of begrip van hun samenstelling en functie. Koorts
en koude rillingen zijn symptomen. Malaria en tyfus zijn ziekten.
Ziekten worden aangetoond met objectief bewijs en lichamelijke testen.
Zonder oorzaak of fysiologie wordt een groep symptomen, die bij
verschillende patiënten wordt waargenomen, een stoornis of syndroom
genoemd. De psychiatrie is nog nooit in staat geweest om een oorzaak van
een geestelijke stoornis aan te tonen. Waar de geneeskunde diagnoses
onderbouwt met objectieve testen en onderzoeken, heeft de psychiatrie
niet één objectieve test om geestelijke stoornissen vast te stellen.
Diagnoses worden op subjectieve wijze gesteld door middel van
afvinklijsten, het zijn momentopnamen ingekleurd door de mening en
ervaringen van degene die de diagnose stelt. In het Diagnostic and Statistical Manual (DSM IV)
van de American Psychiatric Association (APA) staan 374 z.g. geestelijke
stoornissen beschreven. Deze stoornissen worden niet onderbouwd door
wetenschappelijk onderzoek maar komen tot stand door middel van een
stemming binnen de APA. Het zijn lijsten met gedrag en symptomen,
symptomen kunnen ons inziens vele oorzaken hebben. De hoeksteen van het huidige psychiatrische
ziektemodel is dat een chemische onevenwichtigheid in de hersenen de
oorzaak is van geestelijke ziekten. Hoewel door marketing populair
gemaakt is hier de wens de vader van de psychiatrische gedachte. Zoals
alle voorgaande theorieën van de psychiatrie is ook deze nooit
onderbouwd en inmiddels grondig in diskrediet geraakt. Thomas Szasz (emeritus hoogleraar in de psychiatrie)
stelt: “Er bestaat geen bloedonderzoek of andere biologische test voor
de aanwezigheid of afwezigheid van geestelijke ziekten. Als er wel
zo’n test zou komen, dan zou de conditie niet langer een geestelijke
ziekte zijn maar zou het in plaats daarvan worden geclassificeerd als
een symptoom van een lichamelijke ziekte.” Dr. Elliot Valenstein stelt: “Er bestaan geen testen die de chemische toestand van de hersenen van een levende persoon kunnen vaststellen.”
|
|
